ANOREKSİYA NERVOZA

zayıflama hastalığıAnoreksiya nervoza fizyolojik, davranışsal psikolojik değişiklikler gösteren, patolojik bir şişmanlık korkusu, beden imgesinde önemli bozukluklar, bitip tükenmeyen bir zayıflama isteği ile belirli bir hastalıktır. Tipik olarak 10-30 yaş arasında başlar.

BELİRTİLERİ

Bu olgular kilo vermek için her yolu denerler. Kilo alma konusunda aşın korku gösterirler. Bu korku beden imgesi değişiklikleri ile birliktedir. Beden biçimleri ve kilolan ile aşırı uğraşırlar. Kendilerini fazla kilolu bulabilirler. Ağır diyet programlan uygularlar. Yağ ve karbonhidrat içeren gıdalardan kaçınırlar. Aşırı egzersiz ve spor yaparlar. Kaşektik olgular bile hiperaktivite gösterirler. Bazı olgularda bulimik dönemlerle anoreksi dönemleri nöbetleşe değişebilir. Aşın yeme döneminin ardından zorlamalı kusmalar olur. Yüksek doz laksatif kul lanımı olasıdır.
Bu olguların birçoğunda obsesif kompulsif davranışlar (sık el yıkama gibi) ve aynı anda obsesif kompulsif bozukluk sık olarak izlenmektedir. Anoreksiya olgu larında obsesif kompulsif bozukluk bazı araştırmalarda % 37 kadar ve rilmektedir. Mükemmeliyetçi eğilimler olabilir. Sınır, narsisistik, histriyonik eğilimler olabilir. Cinsel ve sosyal uyumlarında ciddi sorunlar göstermeleri yanında akademik ve atletik başarılar da gösterebilirler. Hastanede yatan anoreksiya olgularında premorbid obsesif kompulsif kişilik % 90'a kadar çık maktadır.
TEDAVİ YÖNTEMLERİ
Tedavi genellikle hastalığın başlamasından yıllar sonra başlar. İlk olarak tıbbi komplikasyonların tanınması ve tedavisi önem taşır. Kilo almak istemedik lerinden tedavi motivasyonları da düşüktür. Genellikle tedaviye anne babaları tarafından getirilirler. Tedavide ilk amaç aşın kilo kaybının önlenmesi, kilo alın ması ve normal beslenmenin sağlanmasıdır. Normal ve dengeli bir diet için hasta cesaretlendirilmelidir. Beslenme, davranışçı yöntemlerle desteklen melidir. Hafif olgularda bu ayaktan izleme ile yapılabilir. Orta ve ağır olgularda tedavinin başında hastaneye yatma gereklidir. Kısa sürede aşın kilo kaybı, ağır enerji kaybı, hipokalemi, tedaviye karşın EKG değişikliklerinin devam etmesi, aşın yeme, kusma, yememe, ağır metabolik bozukluklar, bradikardi, hipotermi, hipotansiyon, ağır depresyon, İntihar olasılığı, psikotik belirtiler ve ciddi ailesel sorunlar gibi belirtilerin bulunması halinde olgulann hastaneye yatmalan gereklidir. Kilo alma parenteral beslenme ve hiperalimentasyon ile sağlanır. Oral beslenmede davranış teknikleri kullanılabilir. Ancak bu yöntemler tek başı na etkin olmamaktadır. Uygun kilonun alınması ile psikoterapiye ağırlık verilir. Dinamik yönelimli psikoterapi otonomi kazanma ve bireysel kontrol konulann- da içgörü sağlayabilir. Aile terapisi aile dinamiklerinin anlaşılmasında yarar sağlar.


EmoticonEmoticon